De Bus
Van Margreet de Heer en
Hans van Buuren
WIG Producties neemt je mee op theatrale rondreis in: De Bus
In deze humoristische en zenuwslopende roadtrip speelt WIG met thema’s als vriendschap, armoede, eendjes op de snelweg en onverhoopt terrorisme in – jawel – een echte, rondrijdende bus.
Op hun laatste vakantiedag in Spanje worden vriendinnen Aly en Gea betrapt op winkeldiefstal.
In paniek springen zij in een touringcar die gereed staat voor het vertrek terug naar Nederland.
Wanneer de beveiligingsbeambte de bus tot stoppen probeert te brengen, dreigen de vriendinnen een explosief af te laten gaan als de chauffeur niet doorrijdt.
Met deze wandaad uit wanhoop gijzelen Aly en Gea onverhoopt de inzittenden, en daarmee het publiek, van De Bus.
Hebben de vrouwen in de bus een doelbewust plan? Iets dat begon als een klein foutje, een misstap, momentje gebrek aan verstand, een leugentje om bestwil. Wanneer verlies je de onschuld en ben je echt verkeerd bezig?
Als je onbewust wordt meegesleept in de situatie, ben je dan verantwoordelijk voor de uitkomst? Actie lokt reactie uit.
Zijn de inzittenden van de bus medeverantwoordelijk voor de uitkomst van de situatie? En wat als je weet dat je de situatie niet meer kunt redden?
Negeren of doorgaan? Een kat in het nauw maakt rare sprongen…
Spel:
Gea: – Tamara Schoppert
Aly: – Kimberley Piek
Passagier: – Bram Adriaansz
Chauffeur: – Lubbert Kingsbergen
Regie: – Hans van Buuren
De voorbereidingen voor De Bus zijn gestart voordat er sprake was van het coronavirus in Nederland.
Door de coronamaatregelen moeten ook onze plannen worden bijgesteld/uitgesteld: voor deze voorstelling neemt het publiek plaats in een rijdende bus; zolang we rekening moeten houden met allerlei maatregelen vanwege Corona kunnen we niet rijden en spelen.
Maar,… er wordt hard gewerkt aan een verrassend inkijkje in het “turbulente” leven van Aly en Gea…
Gea en Aly aan het woord
Ken je het gevoel dat je zo diep zit dat er geen einde aan lijkt te komen? Dat het lichtje in de verte alleen maar kleiner wordt of zelfs dooft?
Dat iets begon met een klein foutje, een misstap, een momentje gebrek aan verstand, een leugentje om bestwil. Wanneer verlies je de onschuld en ben je echt verkeerd bezig? Waren we soms nog maar kind, dat we gewoon op tijd straf kregen en dat iemand onze problemen kon oplossen. Een kusje erop en klaar, sorry zeggen en verder spelen.
De Bus is na Charlotte de tweede voorstelling over een wandaad uit wanhoop, een daad uit opgehoopte irritaties en boosheid. Waar Charlotte doelbewust nadacht over haar verrichting en de consequenties, waar je kunt stellen dat zij een vergeten Jeanne d’Arc is of juist een politicus moordenaar, hebben de vrouwen in de bus geen doelbewust plan. Als je van te voren niet weet waar je aan mee doet, maar je wordt meegesleept, ben je dan alleen verantwoordelijk voor de uitkomst?
Actie roept reactie uit. Kan iemand alleen echt schuldig zijn? En hierin spreekt het verhaal van Gea en Aly mij aan, wanneer komt het besef dat je verkeerd bezig bent? Negeer je dat gevoel of ga je door? Wat ga je doen als je weet dat je de situatie niet meer kunt redden? Negeren of ga je door? Wat doe je al je vast zit? Negeren of door? Een kat maakt rare sprongen in het nauw. Door.
Toen ik gevraagd werd om met WIG een voorstelling te maken over twee vrouwen die te ver gaan, die in een krantenbericht door hun daden waarschijnlijk als extreem, mogelijk zelfs als terrorist bestempeld zouden worden, wist ik meteen dat ik dit wilde doen: het kwade en getergde dat in deze twee zit in de ogen kijken en proberen te begrijpen, dat is boeiend. Want het personage krijgt van mij als speler, wat mijn eigen normen en waarden ook zijn, natuurlijk haar gelijk. Dat maakt het spannend en zal ons als makers, maar ook ons publiek de kans geven onze ideeën opnieuw te wegen en met andere ogen naar de wereld en elkaar te kijken.
Dat is wat theater doet.WIG heeft lef en vraagt haar spelers en publiek zichzelf uit te dagen en in de ogen te kijken. Door de inhoud van de stukken maar zeker ook door de speellocaties. Spelen in een bus zoals in dit geval, gaat obstakels brengen. En vraagt dus zoeken naar creatieve oplossingen om het verhaal van mijn personage goed verteld te krijgen.
Hans van Buuren zet het acteren voorop en heb ik als een regisseur het beste uit zijn spelers zien halen; ik kijk er ontzettend naar uit om met hem te gaan werken en ben erg benieuwd welke uitdagingen ik als speler in zijn regie ga tegenkomen en wat ik zal ontdekken.
