Het blinde Gebeuren

(in voorbereiding)

WIG hoopt in 2023
“Das blinde Geschehen”
van Botho Strauß 
op de planken te kunnen brengen

Over het stuk

Het theater ligt er verlaten bij; het podium is donker en leeg. Dat is wanneer het blinde gebeuren het overneemt: het is het rijk van ongekende en vergeten figuren, van het onbewuste en van de fantastische, onopgeloste overblijfselen van de werkelijkheid.
Schaduwen, avatars en fantomen komen uit de coulissen en stappen in het licht. 
John Porto, een computer programmeur die bekend staat als de Prospero van Cyberspace, is ervan overtuigd dat hij de controle over hun virtuele spel heeft.
Maar de geesten die hij opgeroepen heeft leven een eigen leven.  
Vooral Freya Genetrix die in staat is om door de tijd en ruimte te reizen ontpopt zich als de geïmiteerde antithese van Porto, in een spel van steeds wisselende niveaus.

Het Blinde Gebeuren is een encyclopedie van liefdesperikelen, in tijden van internet.
Het stuk put uit vele bronnen: Shakespeare, Raimund, Strindberg en Pirandello, en voelt op een fantastische manier ongemakkelijk aan. 
Het bijna krampachtig vasthouden aan het individu, het private, maakt dat de vloer waarop het zich allemaal afspeelt resoneert en trilt. Het virus van de poëzie sluipt in ons geprogrammeerd en geformatteerde leven. 
En zo weeft Strauß zijn bekende motieven in een caleidoscopische rondedans van scènes. Speels keert hij terug in de tijd, om de vrolijkheid waarmee het allemaal begon, het spel tussen man en vrouw, maar ook het spel van het theater, te heroveren……

Om de dubbelzinnige sfeer te kunnen creëren van een wereld vol denkbeeldige onafgemaakte gedachten ligt het voor ons voor de hand om in de enscenering van dit stuk te kiezen voor eenzelfde tweedeling.
Aan de ene kant is daar John Porto, fysiek aanwezig op het toneel. Aan de andere kant de wezens, schaduwen, avatars en fantomen uit het ‘tweede’ leven, digitaal aanwezig, soms via een live verbinding, soms middels vooraf opgenomen scenes.
     
Om dit alles nog wat ingewikkelder te maken hopen we een app te kunnen ontwikkelen waarmee mensen thuis de voorstelling kunnen volgen en zo mogelijk zelfs een bijdrage aan de voorstelling kunnen leveren door met een zelfgecreëerde avatar mee te spelen…

De stukken van Botho Strauß hangen opzettelijk in flarden aaneen. Radicaal versnippert hij elke actie. Hij vertelt geen gestructureerde, afgeronde verhalen met een begin, midden en einde, maar fixeert zich op de fragmentarische gebeurtenis, het kleinschalige en detaillistische. Om die reden is Strauß’ verteltechniek weleens als “literair pointtillisme”  getypeerd. 

De ondertoon is die van een zeker cultuurpessimisme, De vervlakking van de maatschappij door toedoen van massamedia leidt tot contactarmoede. In zijn opvatting worden mensen economische producten die in feite niet meer echt met elkaar communiceren, maar veeleer een soort reclameslogans spuien. De maatschappij verzinkt, in Strauß’ visie, in uitgeholde platitudes.